دور بودن فاصله ما از اجرام آسمانی ممکن است در وهله اول به نظر برسد که محدودیتی بزرگ برای آگاهی از ساختار گیتی می‌باشد.  ولی جالب اینجا است که جهان برای این موضوع نیز راه حلی پیش روی ما گذاشته که در این قسمت با آن آشنا می‌شویم. در حقیقت ساختار جهان به گونه‌ای خلق شده که ما می‌توانیم حتی بدون اینکه اندکی از کره زمین دور شویم، جنس مواد سازنده دورترین اجرام آسمانی را تشخیص دهیم، فاصله آنها را از خود تعیین نماییم و حتی اندازه و شدت نور این اجرام را در میلیاردها میلیارد کیلومتر دور تر تعیین کنیم. همه اینها بر پایه قوانینی رخ می‌دهد که در کوچکترین جزء ماده یعنی اتم‌ها تعبیه شده‌اند. خواهیم دید که این موضوع چگونه با نظریه کوانتوم ارتباط پیدا می‌کند و چطور تمام اینها به ما نشان می‌دهند که جهان ما در حال بزرگ شدن و کهکشان ها در حال فرار از یکدیگر هستند.